Al sinds zijn vroeggeboorte weet Leon (27, slechtziend en lichtverstandelijk gehandicapt) niet van opgeven

Leon was bij zijn geboorte een vechtertje. Met 28 weken kwam hij ter wereld en  woog hij maar 700 gram. Het was voor Leon een strijd om te overleven. Dat strijden zit hem sindsdien in zijn bloed. Zodra hij op zijn racetandem zit, fietst hij iedereen eruit.

“Als Leon iets in zijn kop heeft, dan gebeurt het ook”, vertelt zijn vader Harry. Zijn zoon werd als prematuur geboren en al vrij snel werd duidelijk welke beperking Leon daaraan had overgehouden. Hij is licht verstandelijk gehandicapt en slechtziend. “Op school deed hij mee met voetbal. Met zijn linkeroog kan hij maar tien procent zien. Toch voetbalde hij fanatiek. ’s Winters, als het vroor dat het kraakte, stond hij gewoon met zijn korte broekje op het veld.”

Eigenlijk was Leon een echte voetballer, volgens Harry, maar zodra Leon naar Sneek verhuisde om begeleid te gaan wonen, was er geen enkele voetbalvereniging te vinden voor mensen met een beperking. “Alleen zaalvoetbal, maar daar vond hij niks aan”, aldus Harry. Vijf jaar geleden is hij met zijn zoon naar Papendal te gaan, waar jongeren met een beperking tijdens een open dag kunnen kijken voor welke sport ze talent hebben. “Zodra Leon op de hometrainer zat, trapte hij dat ding zowat aan gort. Toch had Leon in zijn leven heel weinig gefietst. Het zou te gevaarlijk zijn om hem zelf de weg op te laten gaan met zijn slechte zicht.”

Fietsen op een racetandem, dat was wél een optie. Harry: “Ik ben helemaal geen fietser, daarom heeft de buurman met hem meegefietst. Ze hadden maar een paar keer getraind toen ze meededen aan de Special Olympics. De meeste fietsers kenden elkaar daar, Leon was voor iedereen volslagen onbekend. Hij heeft hen allemaal verbaasd om ze bij alle ritten eruit te rijden.”

Vanaf dat moment werd Leon fanatiek. En liep hij tegen de eerste praktische problemen op. Want de buurman had geen tijd om fanatiek mee te trainen. En een nieuwe piloot, zoals de wielrenner genoemd wordt die voorop zit, die vind je niet zo snel. “Wielrenners stappen niet zo makkelijk met iemand op de tandem die een verstandelijke beperking heeft. Er hangt een bepaalde gêne omheen. Ook verenigingen doen weleens moeilijk. ‘Ik wil geen mensen met een beperking op mijn baan’, heeft een voorzitter me eens gezegd. Dat is pure discriminatie en het doet pijn. Deze mensen bezitten net zo goed talenten. Geef ze een kans om die te tonen.” Aan Leon ligt het niet. Die racete wel door. Inmiddels heeft hij acht keer goud op zijn naam staan, onder andere voor de Special Olympics en is hij Nederlands kampioen tijdrijden op de weg. Vind jij het leuk om met Leon, of iemand uit jouw omgeving, als piloot op de fiets te stappen? Selecteer dan jouw regio op de website en neem contact op met de buurtsportcoach.