“Mijn wereld wordt door het wandelen weer steeds groter”
Ria de Wit (63) heeft lang niet veel aan sport of beweging kunnen doen. Door klachten aan haar bewegingsapparaat lukte het niet meer om in de natuur te wandelen, wat ze vroeger altijd graag deed. Afgelopen jaar ontdekte ze de Alinker, een soort loopfiets waarmee ze toch kan lopen. Gestimuleerd door de challenges van Uniek Sporten Brabant ging ze van kleine blokjes in de buurt lopen, naar steeds grotere afstanden. En nu is ze zelfs zo ver dat ze met haar loopfiets kan hardlopen.
Ria ging altijd graag met de honden de bossen rond Eindhoven in om te wandelen. Door lichamelijk ongemak ging dat lopen de laatste jaren steeds minder. “Eerst liep ik met een stok, maar op het laatst ging dat ook niet meer en deed alles zeer. Alles raakte overbelast. Het zwemmen ging nog wel een beetje, maar toen in coronatijd de zwembaden dicht gingen, was dat ook afgelopen.” Ze is niet bij de pakken neer gaan zitten, want zo is Ria niet. In de Alinker vond zij namelijk een nieuwe manier om weer actief te worden.
Meer spieren en een lagere bloeddruk
Die loopfiets heeft drie wielen en een zadel waarop ze kan zitten, met haar benen beweegt ze zich dan vooruit. Zo kon ze het wandelen op haar eigen tempo en niveau weer opstarten. Ze begon met kleine rondjes in een cirkel om haar huis. “Ik dacht: als het niet gaat, dan kan ik in ieder geval thuiskomen. Zo langzamerhand ben ik steeds verder gaan lopen en werd de cirkel en daarmee mijn wereld steeds een stukje groter.”
Ria vindt het nog steeds een bijzondere ervaring, vooral door de voordelen die ze iedere keer merkt bij het wandelen. “Ik merk wel dat mijn wereld opengaat en daarmee ook mijn geest. Dat ik weer wat meer kan wandelen, betekent ook een stuk vrijheid. Ik kan mijn spieren weer opbouwen zonder mijn lichaam te belasten en daardoor kan ik ook iedere keer weer een stukje verder.” Behalve spieropbouw heeft ze ook gemerkt dat ze gewicht kwijtraakte en dat haar bloeddruk weer zakte.
Aanspraak op straat
Een ander bijkomend voordeel vindt ze de aanspraak, want ze kan niet onopgemerkt met haar speciale loopfiets over straat. “Als ik aan het lopen ben dan kan ik mijn ronde nooit helemaal in één keer maken, want er is altijd wel iemand die vraagt: wat is dat voor apparaat? Mensen zijn nieuwsgierig en ze hebben niet in de gaten dat je het gebruikt voor een beperking.”
Inmiddels heeft ze de smaak zo te pakken dat ze de Alinker ook gebruikt om te gaan hardlopen en ze zet zich in om het voor framerunners en alinkers mogelijk te maken mee te doen met een loopevenement.
Bij de Karpendonkse Plas Parkrun trok ze al de stoute schoenen aan en deed ze met succes mee aan dat hardloopevenement. “Ik ben er gewoon heen gegaan met mijn loopfiets en ik heb gezegd: ik wil mee lopen, maar ik ben beperkt. Dit zijn mijn benen. Dat was geen probleem.” Ze finishte ook al de 5 km bij de Marathon van Amersfoort.
Grenzen bewaken
Om conditie op te bouwen, trainde ze in aanloop naar deze evenementen, elke dag twee uur. De Uniek Sporten challenges waren daarbij voor haar een mooie extra stimulans. “Dat was een mooie uitdaging. Als ik iets voorbij zag komen, ging ik kijken of ik eraan mee kon doen.” Van daaruit kwam ze ook bij de Ommetjesapp van de Hersenstichting terecht, waarbij ze zich aansloot bij de groep van Uniek Sporten Brabant. Dat motiveert ook extra, tegelijkertijd merkt ze dat ze op haar grenzen moet letten. Daar heeft ze iets slims op bedacht. “Ik loop ook wel eens een stuk van een busroute, want op het moment dat het dan niet gaat, dan pak ik de bus naar huis.”
Ria is in ieder geval zeker van plan door te gaan met het wandelen. “Mijn eerste doel is de regelmaat erin houden en vervolgens hoop ik het te kunnen uitbreiden. Mensen zien mij vooruitgaan. Zo wil ik anderen inspireren. Mijn benen doen het nog wel, maar ik kan ze niet belasten. Op deze manier lukt het toch te bewegen.”