“Als ik badminton, vergeet ik alles om me heen.”
Een ernstig auto-ongeluk leidde ertoe dat Els van der Made in een rolstoel terecht kwam. Ze moest zeven maanden revalideren en maakte tijdens deze periode kennis met rolstoelbadminton. Tijdens het sporten vergat ze haar zorgen. Ze raakte zo enthousiast dat ze uiteindelijk een eigen badmintonvereniging oprichtte.
Nog steeds is het lastig voor Els om erover te praten; het ongeluk waarbij ze 5,5 jaar geleden haar man verloor. “Het hele ongeluk heb ik bewust mee gemaakt. De klap, mijn man die tegen me aan lag, de cirkelzaag waarmee ze mij uit de auto moesten zagen. En het moment dat ze kwamen vertellen dat mijn man dood was. Ik voelde het eigenlijk al.” Veertien dagen ligt ze in shock in het ziekenhuis. Haar arm, schouder, linkervoet en been zijn verbrijzeld. Els kan niet meer lopen. Als MS patiënt had ze al jaren haar beperkingen, maar nu is een rolstoel haar enige optie. Een EMDR-behandeling helpt haar bij de psychische verwerking van het verlies van haar man en het verlies van haar beenfunctie. Toch is haar thuiskomst na zeven maanden weer een nieuwe klap. “Ik had zeven maanden lang mensen om me heen gehad en nu kwam ik alleen thuis. Zonder mijn man. Het heeft best lang geduurd voor ik daar aan kon wennen.”
Els krijgt het voor elkaar
Maar Els is er niet de persoon naar om binnen te blijven zitten. “Van binnen zitten zou ik gek worden.” Ze gaat badmintonnen bij een rolstoelbadminton-vereniging in Rijen: “Als ik speel vergeet ik alles om me heen. Ik speel ook echt om te winnen!” Ook wordt ze actief lid bij Wonen, Welzijn en Zorg Drimmelen, een stichting die de belangen behartigt voor mensen met een beperking. Dankzij haar initiatiefrijke en positieve karakter krijgt ze het voor elkaar dat de nieuwe sporthal in haar woonplaats Made wordt aangepast voor mensen met een beperking én dat ze daar haar eigen badmintonvereniging kan starten. Ze benadert de plaatselijke kranten of ze een artikel met oproep willen plaatsen en verzamelt op die manier een aantal mensen waarmee de rolstoelbadmintonvereniging van start kan gaan. “Het geeft een lekker gevoel als ik andere mensen kan helpen. Daar doe ik het voor. Ze kunnen even het huis uit en alle zorgen van zich af laten glijden.”
Eruit halen wat erin zit
Helaas kan ze zelf op dit moment niet badmintonnen omdat haar armklachten zijn verergerd. “Mijn therapeut zegt dat ik het over een tijdje langzaam weer mag opbouwen. Ik wil het graag weer gaan doen, want het is mijn lust en mijn leven.” Binnen blijven doet Els ondanks haar verergerde klachten zeker niet. Ze zit op twee koren en is nog steeds actief voor Wonen, Welzijn en Zorg Drimmelen en voor Samen Actief Made. “Ik vind dat ik alles eruit moet halen wat er inzit.”