Op weg naar de Special Olympics: Triathlon Holten

Wat had ik hier enorm naar uitgekeken; de Special Olympics Triathlon! Vanaf maart ben ik echt gaan trainen, vooral het racen op de fiets moest ik een plaatsje geven om te gaan knallen. En nu, nu is het al achter de rug. Dankbaar dat ik mee heb mogen doen en wat heeft Holten het goed geregeld!

Om 14.15 moesten we ons melden en kregen we het startnummer. Er waren 9 series van de 1/8e Triathlon - 500 meter zwemmen, 23 kilometer fietsen en 5 km hardlopen.

De deelnemers van de Special Olympics - we waren met 6 personen - mochten in de eerste serie starten.

In het zwembad startten we allemaal tegelijk met 20 baantjes. Als ik voor mezelf praat - tellen en zwemmen lukt mij niet, bij de laatste baan kregen we een teken dat het de laatste 2 banen waren. Heel fijn! Dan snel naar de wissel zone - schoenen aan - startnummer op de rug, helm op en naar de fiets rennen. Ik kwam als 2e uit het water. Eerst loop, eigenlijk ren je met de fiets aan de hand, naar de streep wat een teken is dat je mag gaan fietsen. Opzich was fietsen een mooi parcours maar echt hoor, die Holterberg is echt hoog. Omhoog haalde ik net de 23 km per uur, maar eraf ging richting de 55 km … Een uitdaging, en daar hou ik van. Gelukkig zonder vallen de eindstreep bereikt. Dan bij de streep moet je weer rennen met de fiets, de fiets netjes terug hangen en volle bak lopen. Het lopen was 2 rondjes door de stad. Dat vind ik echt gezellig, veel mensen en rumoer rondom, mij geeft dat vleugels.

Als eerste dame heb ik de Triathlon gedaan tijdens de Special Olympics! Én gewonnen! Volgend jaar juni 2023, mag ik Nederland vertegenwoordigen op de eerste Triathlon bij de World Games.

Ik beloof nu al, dat ik extra ga trainen, en mega mijn best ga doen!’