Lito Anker: van snelste rolstoeltennisser naar rolstoelracer

26 september 2025

Ook topsporters in de parasport kennen soms een lange zoektocht naar hun ideale sport. Voor Lito Anker (29) leek dat lange tijd in het rolstoeltennis te liggen. Hij haalde de top-20 van de wereld, maar na de Paralympische Spelen van Tokio in 2021 maakte hij een opvallende overstap: Lito verruilde zijn tennisrolstoel voor een rolstoelracer. In die sport kan hij zijn explosiviteit kwijt.

Lito is geboren in Marialva, in het zuiden van Brazilië. “Ik miste bij mijn geboorte mijn scheenbenen en mijn knieschijven, dus mijn benen waren heel anders gevormd. Ik werd als baby bovendien heel erg ziek: problemen aan mijn longen, hart, ademhaling. Mijn ouders konden niet goed voor me zorgen dus werd ik in een weeshuis geplaatst en na twee maanden werd ik geadopteerd. Opgegroeid in Arnhem, met liefhebbende ouders en een zus die ook geadopteerd is”, vertelt hij in een interview aan Richard Schoonderwerf voor TeamNL.org.

Begonnen bij aangepast voetbal

Als kind was Lito al erg actief: hij kon lopen met beugels, maar daar moest hij wel veel operaties voor ondergaan. “Op mijn negende ging ik op aangepast voetbal. Ik was er niet zo goed in want ik kon niet goed lopen. Toen ik elf was kwam ik in aanraking met rolstoeltennis en toen ging er een wereld voor me open. Want de rolstoel was iets waarin ik behendig en snel was. We gingen op zoek naar een club en een trainer en die vond ik in Renkum.”

Allerbeste worden

Hij merkte wel een verschil tussen voetbal en tennis. “Voetbal was leuk, met teamgenoten, maar bij tennis had ik echt het gevoel dat ik goed kon worden. Ik sprak andere spelers, die op dat moment al aan de top stonden: Robin Ammerlaan, Maikel Scheffers, Esther Vergeer. Als ik hoorde hoe ze voor de sport de wereld over reisden; het was voor mij een droom om dat ook te doen. Ik wilde de allerbeste worden in mijn sport.”

Snelste rolstoeltennis

Die droom kwam deels uit, want hij ging ook de wereld over reizen om tennistoernooien te spelen. Hij kwam ook door tot de top-20 van de wereld. Maar bij de Spelen van Tokio 2021, waar hij in de dubbel vijfde werd, wist hij al dat hij ging stoppen. “Ik realiseerde me dat ik nooit de beste rolstoeltennisser ter wereld kon worden, hoeveel ik er ook voor zou doen. Er waren zeker tien gasten beter dan ik.”

Hij wist dat hij wel de snelste rolstoeltennisser in het circuit was. “Vanuit die wetenschap ben ik gaan zoeken naar de sport waarin mijn explosiviteit en snelheid het beste tot hun recht zouden komen. Toen ben ik bij het rolstoelracen uitgekomen.”

Nederlands record

Die overstap was niet eenvoudig, vooral ook omdat hij aan een andere rolstoel moest wennen. En voor de langere stukken had hij meer spierkracht nodig. “Ik ben gaan specialiseren op de 400, 800 en 1.500 meter. Daarin viel alles wat ik in het tennis had opgebouwd op zijn plaats: startsnelheid, explosiviteit, maar ook interval en uithoudingsvermogen. Ook komt er tactiek bij kijken. In het tennis zoek je de zwakke plekken van je tegenstander op. Dat doe je bij zo’n middellange afstand ook.” Binnen vier jaar haalde hij het Nederlands record op de 400 en 800 meter. “Dat toont wel aan dat ik in deze sport op mijn plek zit”, zegt hij trots.

Lees het hele verhaal bij TeamNL.org