De Amsterdamse Pluim 2025: Amsterdam Tigers

13 november 2025

IJshockey voor het leven 

IJs. Daar gaat ’t om bij ijshockeyvereniging Amsterdam Tigers. Maar uitgerekend ijs is schaars gezaaid in Amsterdam. Voorzitter Jeroen Kwist van Amsterdam Tigers heeft enige tijd in Amerika gewoond. Daar had hij in een straal van 10 kilometer toegang tot 4 à 5 ijshallen.  

“Het is gek. Schaatsen is mateloos populair in Nederland. Net als hockey. Je zou verwachten dat we veel meer ijs zouden hebben voor een combinatie van die twee. Maar wij moeten al uitwijken naar de hallen van Haarlem en Hoorn om iedereen te kunnen laten trainen. We hebben meer dan 400 leden en een lange wachtlijst. We spelen eredivisie, hebben daarnaast nog 20 teams, een parateam, en een vrouwenteam. Dat past niet allemaal in de Jaap Edenhal. Want er zijn nog 6 verenigingen die daar van het ijs gebruik maken.” 

Kortom: de sport is populairder dan het ijs toestaat. De vraag is groter dan het aanbod. “We zijn de grootste club van Nederland. Onze leden zijn bloedfanatiek en bere-enthousiast. Dat geldt voor alle teams, ook voor het para-team. Leden van het para-team trainen niet alleen elke week in de Jaap Edenhal, maar ze doen bijvoorbeeld ook vrijwilligerswerk bij de eredivisie-wedstrijden. En omgekeerd: leden in andere teams helpen bij de wedstrijden van het para-team en bij de trainingen.” 

Plezier is het belangrijkst 

“Die wisselwerking, dat is precies waar het ons om te doen is. Niet een groepje ijshockeyers met een beperking die op een slee hun ding doen, maar volwaardige leden die zich voor de hele club inzetten. Ook als je geen beperking hebt, kun je meedoen met het para-team. En dat gebeurt ook. Dat vinden we als club belangrijk. Ons motto is “Ice Hockey for life”. Je komt hier binnen als jonkie, met of zonder beperking. En daarna laten we je niet meer los. Je kunt competitie spelen, er zijn teams voor vrouwen, voor senioren en dus het parateam.” 

“Het para-team doet mee aan een kleine competitie. Met clubs uit Dordrecht, Nijmegen en Amsterdam. Wat opvalt is de ongelooflijke motivatie van de spelers en de fantastische sfeer. De spelers zijn heel competitief. Niet iedereen doet mee in de competitie trouwens, er zijn ook oefenwedstrijden en interne potjes.  Competitie is niet verplicht. Je moet doen waar je je goed bij voelt en waar je plezier in hebt.”

De Amsterdamse Pluim 

“Het para-team regelt de meeste dingen zelf. Ze hebben zelf gezorgd voor de aanschaf van het materiaal. IJshockey is geen goedkope sport, en de para-spelers zitten op een slee, dat zijn behoorlijk dure dingen. Als club hebben we wel geholpen met campagnes en we hebben gesprekken met de bond gevoerd om de competitie van de grond te krijgen. Verder weten ze zichzelf goed te profileren. Ze besteden veel aandacht aan communicatie.” 

“Als we de Pluim zouden winnen, dan zou dat natuurlijk mooi zijn voor de naamsbekendheid van het para-team. We kunnen nog nieuwe leden gebruiken. Maar het zou boven al een erkenning zijn van de passie en inzet van de spelers en begeleiders. Hun horde om te sporten is hoger dan die van mensen zonder beperking. Het zou geweldig zijn als ze daar met de Amsterdamse Pluim erkenning voor krijgen.