Robin (20): "Als je denkt dat je niks kunt, gebeurt er ook niks"

Robin Mooy (20) uit Alphen aan den Rijn heeft haar sport gevonden: bij boksen kan ze lekker al haar frustratie eruit slaan. Met haar beperking CP was het even zoeken maar na lang aanhouden vond ze een boksschool in de buurt waar ze helemaal op haar plek is. "Ze behandelen mij in de groep niet anders dan anderen."

Robin maakte drie jaar terug een grote stap van het speciaal onderwijs naar een MBO-studie aan het Grafisch Lyceum in Rotterdam. Ze houdt zich daar bezig met alles wat met media te maken heeft en dat is precies wat ze ook graag wil. "Ik kwam daar in de klas met 16-17 jarigen en dat maakte het voor mij moeilijk om er tussen te komen."

Een vriendin van Robin zag dat ze daardoor wat frustratie had die ze niet kon uiten. "Ze vroeg toen of boksen niet iets voor mij zou zijn. Ik was ook op zoek naar een sport, want ik wilde weer gaan bewegen. Het lastige was alleen dat ik door mijn rooster alleen in de ochtend kon."

Uiteindelijk kon ze niet veel later terecht bij boksschool Teus de Kruyf. Ze hadden daar nog geen ervaring met mensen met een beperking, gaven ze eerlijk toe. Maar ze zouden gewoon gaan kijken. Met trainster Marie-Louise Snel had Robin gelijk een klik. "Ze had gelijk heel goed door wat ik wilde en wat ik op mijn manier kon doen. Ze heeft voor mij ook aangepaste oefeningen bedacht voor mijn buikspieren."

Na die oefeningen als de warming-up komt er vaak een "setje slaan", zoals Robin het noemt. "Eerst tegen elkaar om de techniek goed aan te leren. Dat vind ik ook leuk en ik doe dan ook mee met de groep." Ze ging zo vooruit met het boksen dat ze gewoon met de grote groep mee kan doen. Dat is voor haar heel erg belangrijk. "Als er een nieuwe in de groep komt zegt Marie-Louise altijd: 'dit is Robin, ze is lichamelijk beperkt, maar je kunt verder alles tegen haar zeggen'. Dat vind ik echt fijn dat ze dat zegt, want dan word ik ook serieus genomen."

Robin wordt door de bokstrainster niet anders behandeld dan de rest. "Ze kijkt altijd wat ik kan, maar als ik moe ben zegt ze ook gewoon: 'kom op Robin'. Dat vind ik ook zo fijn!" Natuurlijk is ze na een boksles ook moe, maar het geeft haar ook nieuwe energie: "Ik heb dan weer het gevoel dat ik er weer tegenaan kan!"

Nu Robin haar sport heeft gevonden, wil ze ook graag andere jongeren met een beperking motiveren om te gaan sporten. "Op mijn leeftijd loop je tegen van alles aan, dan is het fijn als je ergens op je plek bent. Je moet ook niet denken dat wij niks kunnen, want dan gebeurt er ook niks!"

Robin weet dat er veel verenigingen speciaal voor mensen een beperking zijn, maar zij zo juist liever zien dat sporters met en zonder handicap samen sporten. "Dat vind ik persoonlijk veel leuker en je kan dan ook van elkaar leren! Dat moet er echt meer komen."