Zonder sport komt Ivar zijn bed niet uit

Ivar van Rijt (12) deed tot een paar jaar terug altijd aan atletiek. Vooral de looponderdelen vond hij leuk om te doen. Dat ging niet meer toen hij twee jaar terug erge kniepijn kreeg. Voor het lopen heeft hij ondertussen twee andere leuke sporten teruggevonden: rolstoelbasketbal en rolstoeltennis. 

Toen Ivar in groep 7 zat kreeg hij last van zijn enkels en daarna zijn knieën. Dat leek eerst op instabiliteit of groeipijn, legt zijn moeder Marianne uit. “Maar zijn klachten werden erger ondanks fysiotherapie en oefeningen. We weten nu nog steeds niet helemaal zeker wat hij precies heeft. Er is Osgood Schlatter vastgesteld maar het lijkt of hij er een aandoening bij heeft, dat wordt nog onderzocht.”

Samen kijken naar een sport
Ivar kon sinds die tijd zijn favoriete sport atletiek niet meer beoefenen. “Ik kon een jaar eigenlijk niet zo veel doen. Toen zijn we samen gaan kijken naar een andere sport.” Ivar wilde zelf graag op tennis en zijn moeder vond bij hen in de buurt ook nog een club waar hij kan rolstoelbasketballen. “Dat vond ik gelijk heel erg leuk om te doen.” 

Gevulde week
Het basketballen kon hij eerst maar één keer in de week. Dat was voor een sportieve jongen als Ivar veel te weinig. Hij wil veel vaker sporten. Met rolstoeltennis erbij, een tweede club waar hij basketbalt en trainingen met de U18-selectie op Papendal heeft hij een aardig gevulde week. “We hebben nu nog maar twee dagen vrij van sport”, zegt zijn moeder lachend. 

Leuk team
Als Ivar zou moeten kiezen dan vindt hij rolstoelbasketbal het leukste. “Ik vind het vooral een fijn gevoel om moe te worden met sporten. Met rolstoelbasketbal krijg ik dat meer dan met tennis. Tennis is toch een meer technische sport. Het is ook een heel erg leuk team waarin ik speel. Het voelt eigenlijk niet echt als een team, maar meer alsof je met vrienden speelt.” In tennis ziet zijn moeder weer een ander voordeel. “Tennis kan Ivar goed gemengd spelen tegen lopende spelers. Hij traint ook met lopende spelers.”

Hoogtepunt van de dag
Sport is duidelijk een uitlaatklep voor Ivar geworden. Dat ziet zijn moeder ook: “Zonder sport komt Ivar zijn bed niet uit.” Hij ziet het zelf ook elke dag als het hoogtepunt van de dag. “Als het op school niet goed gaat dan denk ik wel vaak dat ik die avond weer mag sporten. Dat maakt de dag altijd weer goed.” 

Ivar speelt nu al in de U18 selectie voor spelers tot 18 jaar. Stiekem droomt hij al verder: “Het lijkt mij heel erg gaaf om professioneel rolstoelbasketbal te gaan doen.”