Niels: “Sport is het leukste wat er is!”

Niels Vink (16) doet niets liever dan sporten. Het maakt hem eigenlijk niet uit welke sport, maar het liefste rolstoeltennis. Daar is hij ook het beste in, want dit jaar werd hij wereldkampioen bij de junioren! 

Niels mist zijn beide benen en een aantal vingerkootjes door een bacteriele infectie (menigokokken sepsis) toen hij één jaar oud was. Hij heeft daar in het dagelijks leven helemaal geen last van en met sporten al helemaal niet. “Toen ik klein was ging ik altijd voetballen op mijn manier. Dan ging ik gewoon zitten en dan ging ik met mijn handen voetballen. Ik ben altijd actief geweest en tennis is natuurlijk ook heel erg actief.” 

Alles leuk
Voor hij het tennis ontdekte had hij nog heel wat andere sporten uitgeprobeerd. “Ik ben met mijn moeder naar de open dag van de Johan Cruyff Foundation in het Olympisch Stadion in Amsterdam geweest. Daar heb ik van alles geprobeerd zoals tennis, rolstoelbasketbal, roeien en atletiek. Ik vond alles leuk.”

Na die dag trainde hij een keer mee met de een team van de basketbalbond. “Er vlogen allemaal jongens over de kop en dat vond ik te heftig. Daarna vroeg de zitvolleybalbond of ik een keer mee wilde trainen. Ik wilde ook wedstrijden spelen maar ik kwam niet boven het net uit. Ik kon niet blokken of smashen. En dat is toch het leukste!”

Sportrolstoel
Met tennis kan hij nu natuurlijk lekker de bal over het net smashen. Hij probeerde tennis eerst op zijn protheses en dat vond hij gelijk al leuk. Toen hadden zijn ouders een sportrolstoel aangeschaft. “Ik wilde daar eerst niet in, maar toen ik het een keer had geprobeerd wilde ik niet meer op mijn protheses. Dat was ook een groot verschil, want op mijn protheses kan ik niet rennen.” 

Het rolstoelrijden was hij al gewend, want die gebruikt hij normaal ook. Op zijn middelbare school in Helmond heeft hij altijd een rolstoel klaar staan. “Met mijn protheses aan ga ik op een elektrische fiets naar school. Dan loop ik naar mijn rolstoel en dan rij ik door school, want mijn school is echt heel erg groot. Dat is niet te lopen voor mij.” 

Huldiging op school
Vorig jaar beleefde Niels een groot sportief hoogtepunt: hij werd wereldkampioen bij de junioren. Die prestatie werd ook groots gevierd bij hem op school. “Ik zat in de les en ik werd door de conciërge uit de les gehaald en toen werd ik op het podium gehuldigd. Dat was wel vet. Iedereen op school was trots op mij.” 

Tokio 
Op dit moment zijn voor Niels zijn examens op school even belangrijker, maar daarna heeft hij alweer een aantal grote toernooien gepland staan. Hij heeft namelijk een groot doel waar hij zich op richt: “Ik wil volgend jaar naar de Paralympische Spelen in Tokio. Daar moet ik voor bij de top-10 komen in de quad-categorie. Dat betekent dat ik nu nog negen plekken moet stijgen.” 

Als echte sportfanaat kan Niels jou ook echt aanraden te gaan sporten. “Sport is gewoon het leukste wat er is. Je bent lekker buiten actief bezig maar het kan natuurlijk ook binnen. Het geeft mij in ieder geval altijd een lekker gevoel!”

De droom van Niels kun je volgen op zijn website.