Enya: “Ik hou wel van sport met een risico”

Enya van Egmond (21) ontdekte op haar veertiende tijdens een wintersport dat ze ondanks dat ze een voet en hand mist ook gewoon kan snowboarden. Door de snelheid en het risico wat bij het snowboarden hoort, is het echt haar passie geworden.  

Haar eerste kennismaking met het snowboarden was tijdens een wintersportvakantie in Tsjechië. “Met mijn zus ben ik daar toen in een groepje begonnen, maar na twee dagen kreeg ik te horen dat ze het mij niet konden leren door mijn beperking. Volgens mij zat de les te vol en moesten ze van mensen af. Ik ben toen met een privétrainer aan de slag gegaan en na een paar dagen ging ik dat groepje al voorbij. Dat was natuurlijk wel leuk.”

Talent
Terug in Nederland is ze daarna verder gegaan op een indoorbaan. Tijdens de ParaSnowDay werd ze aangesproken door iemand van de NskiV, want ze vonden dat ze talent had. “Twee maanden later zat ik in Zwitserland voor een trainingskamp. Dat was wel heftig, want ik had nog nooit op een gletsjer gestaan. Ik wist ook nog niks van voeding af dus ik ging gewoon met twee witte boterhammen en een schaaltje muesli als ontbijt de piste af. Na twee dagen was ik kapot. Met de coach heb ik toen afgesproken dat ik fysiek sterker zou worden en na een tijdje ben ik terug gekomen bij de selectie.”

Hoogtepunt
Zelf had ze nooit gedacht dat ze goed zou worden in snowboarden. Daar bleek ze toch naast te zitten, want ze plaatste zich mooi wel voor de Paralympische Spelen in PyeongChang in 2018. “Ik brak voor die tijd alleen nog mijn been, dus ik ging uiteindelijk als reserve mee. Maar het was evengoed heel mooi om mee te maken. Ik zie mijn kwalificatie nog altijd als mijn hoogtepunt.” 

Risico
Ze kijkt daar verder niet vervelend op terug, want vallen en blessures horen volgens haar ook bij de sport. “Ik heb altijd gehad dat ik een sport wilde doen waar een risico in zit. Ik vind het gek genoeg leuk als het risico bestaat dat je je nek kan breken en dat het snel gaat. Sport moet ook uitdaging hebben en je moet jezelf kunnen verbeteren. Dat heeft snowboarden allemaal voor mij.” 

Vrijheid
Daarnaast noemt ze nog iets wat ze mooi vindt aan haar sport: de vrijheid die ze voelt op haar snowboard. “Omdat ik op een prothese loop is lopen niet het aller makkelijkst voor mij,  laat staan hardlopen. Met snowboarden kun je gewoon gaan en maakt het niet uit dat je een prothese aan je been hebt. Dat stukje vrijheid vind ik fijn.” 

Door een knieoperatie kan Enya op dit moment even niet haar grote passie beoefenen, maar ze hoopt toch zeker aan het begin van volgend seizoen weer in de sneeuw te staan.