“Ik hoop dat Ahoy volloopt”

In Rotterdam vindt op dit moment de eerste European Para Championships (EPC) plaats, waarbij in tien verschillende paralympische sporten gelijktijdig om de Europese titel wordt gestreden. Xena Wimmenhoeve is een van de deelneemsters. Samen met haar teamgenoten van het Nederlands vrouwen rolstoelbasketbalteam kijkt ze uit naar de wedstrijden voor eigen publiek. Ze wil winnen en inspireren. 

In haar jeugd zat Xena op handballen. Dat ging niet meer toen er botkanker geconstateerd werd en haar been geamputeerd moest worden. Na een langdurig revalidatietraject belandde ze via via op de Paralympische Talentendag van NOC*NSF. “Ik had me opgegeven voor atletiek. Ik wilde rennen. Dat is het enige wat ik niet kan. Toen dat afviel, ik ben toch meer een teamsporter, heb ik rolstoelbasketbal geprobeerd. Eerst wilde ik het niet proberen maar ik moest van mijn vader. Ik ben hem er nog dankbaar voor.” 

Golvende oranjezee
De Nederlandse vrouwen zijn favoriet voor de titel. Ze zijn regerend Europees-, wereld en olympisch kampioen. Wereldkampioen werden ze nota bene zeven weken geleden. In Dubai. Xena: “Wereldkampioen worden is supergaaf. Dat is echt iets om trots op te zijn en van te genieten. Dat hebben we gedaan. Al is een feestje in een uitverkocht huis leuker. Daarom kijk ik uit naar het EPC in Ahoy. Het zou leuk zijn als het volloopt. In 2019 werden we al eens Europees kampioen in eigen land. Tijdens de finale zag je een golvende oranjezee op de tribune. Dat vergeet ik nooit meer.” 

Knokken
De verwachtingen zijn hooggespannen. Hoe kijkt Xena daar tegenaan? “Daar kunnen we mee omgaan. We hebben vaker met dat bijltje gehakt. Maar het is natuurlijk niet zo dat we even een gouden medaille gaan ophalen. We zullen er hard voor moeten knokken. Waar we voor gaan, is een ticket voor de Paralympische Spelen van Parijs. Dat hebben we op zak als we de finale halen. Als we daarin staan, dan willen we uiteraard winnen ook. Maar we bekijken het van wedstrijd tot wedstrijd, zoals altijd.”

Supergave sport
Het toernooi is voor Xena geslaagd als ze er als team alles uit halen wat erin zit. En als ze mensen (met een beperking) kunnen inspireren. “We willen voor eigen publiek laten zien wat voor een supergave sport rolstoelbasketbal is. We willen laten zien wat er mogelijk is. Het zou te gek als mensen denken: ‘Hee, misschien is dat ook een sport voor mij’. Ik zou zeggen, probeer het uit. Je kunt meer dan je denkt. Daarbij is het sowieso goed om te sporten, met of zonder beperking.”

Trucjes leren
Basketballen heeft haar veel gebracht. “Het heeft voor zelfvertrouwen en zelfacceptatie gezorgd”, zegt Xena. “Je ziet dat je niet de enige bent. Dat er meer zijn zoals jij. Daarbij hebben we een fijne groep met meiden die positief in het leven staat. Het voelt als familie. En je leert trucjes van elkaar. In mijn omgeving kende ik niemand met een prothese. Nu zie ik hoe anderen daarmee omgaan. Dat ze in het vliegtuig gewoon hun been uitdoen. Daar had ik nooit aan gedacht. Dat doe ik nu ook. Dat zit fantastisch.”