Verlamde schoonspringer viert 45ste verjaardag met twee duiken

Ieder jaar op zijn verjaardag beklimt Cliff Rochester uit New York de duikplank in het zwembad voor zijn jaarlijkse duik. Iets dat ooit kinderspel voor hem was, is nu een prestatie van formaat geworden. Rochester is namelijk verlamd. En dit jaar, op zijn 45ste verjaardag, overtrof hij zichzelf.

Rochester was 21 jaar toenhij een vervelende pijn aan zijn schouder kreeg. Irritant vond hij, maar gewoon iets wat er voor een atleet (hij was schoonspringer) nou eenmaal bij hoorde. Na onderzoek bleek echter dat het niet om een onschuldige blessure ging, maar dat er een tumor aan het begin van zijn hersenstam zat. Zou die niet snel verwijderd worden, dan zou die op de hersenstam gaan drukken en Rochester zeker het leven kosten. Er zat dus niks anders op dan een risicovolle operatie te ondergaan. Hij had geen keus en moest figuurlijk in het diepe springen.

Toen Rochester bijkwam na de operatie was hij tumorvrij. Maar, ook verlamd. Wat er precies is mis gegaan kunnen de artsen niet zeggen. Misschien heeft hij een beroerte gehad, of was hij zelfs even klinisch dood, maar wat er gebeurd is valt niet te achterhalen. Desondanks ging Rochester niet bij de pakken neer zitten. Hij volgde intensieve training in de hoop ooit weer te kunnen lopen én te kunnen duiken.

Helaas is dat niet mogelijkgebleken: Rochester kan nog steeds maar de helft van zijn lichaam bewegen. Daarom is hij schoonspringers gaan coachen. Zo maakt hij nog steeds onderdeel uit van de duikwereld, alleen dan aan de kant. En één keer per jaar springt hij zelf; met behulp van zijn zoon die hem de duikplank op helpt en mensen die hem opvangen in het zwembad. Dit jaar, op zijn 45ste verjaardag ging hij niet één, maar twee keer van de duikplank, de tweede keer zelfs achteruit. Een prestatie van formaat en vooral eentje die laat zien dat je met doorzettingsvermogen veel meer kunt dan ooit gedacht.

“Toen ik wakker werd na de operatie en me realiseerde wat ik allemaal niet meer kon, was dat erg emotioneel” vertelt Rochester, “Maar het duiken is het beste medicijn gebleken om me er weer bovenop te helpen. Mijn liefde voor de sport overtreft mijn beperkingen.”