Weer staan na dwarslaesie door stroomstootjes

Onderzoekers van het Rotterdamse Erasmus MC hebben een bijzondere ontdekking gedaan voor mensen met een dwarslaesie. Het is ze namelijk gelukt om dwarslaesie patiënten weer te laten staan door kleine stroomstootjes op een bepaalde zenuwknoop te geven. De onderzoekers zien dit als een mogelijke nieuwe sleutel in de behandeling van dwarslaesies. Meer onderzoek is nog nodig om daar een vervolg aan te geven. 

Aan het onderzoek deden vijf patiënten met een dwarslaesie mee. Ze hebben allemaal al langer dan vier jaar een dwarslaesie, waardoor ze al langer hun benen niet meer kunnen gebruiken. Bij het onderzoek werd een specifieke zenuwknoop gestimuleerd met kleine stroomstootjes. Dat had bij alle deelnemers aan het onderzoek als resultaat dat ze hun bovenbeenspieren konden activeren. Bij een deel lukte het door de stimulatie om met ondersteuning weer te staan. 

Bijzonder moment
Het bijzondere was dat de onderzoekers al heel snel een kleine verbetering zagen. De patiënten die weer konden staan met ondersteuning lukte dat al na vijf dagen zonder enige vorm van training. Ondezoeksleider Dr. Sanjay Harhangi noemde op de website van Erasmus MC een “prachtig resultaat”. "Ook voor de patiënten voelde dit als een bijzonder moment”, vervolgt hij. “Het inbrengen van het apparaat dat de stroomstootjes geeft is bovendien een relatief eenvoudige ingreep."

Beenspieren aansturen
Harhangi deed zijn ontdekking eigenlijk per toeval. Stroomstootjes worden namelijk al langer gebruikt om zenuwpijn te bestrijden bij dwarslaesies. “Sommige patiënten kregen echter als bijwerking dat hun benen zomaar gingen bewegen. Toen ik dat hoorde op een symposium over pijn, ben ik aan het denken gezet. Zou je via deze knoop beenspieren kunnen aansturen en verlamde mensen weer kunnen laten lopen?” 

Weer lopen?
De onderzoeker ziet in het kunnen laten lopen van mensen met een dwarslaesie een volgende stap. Maar daar is hij voorzichtig over, want daar is nog veel onderzoek voor nodig. ”We moeten nog uitzoeken of we hun benen een precieze loopbeweging kunnen laten maken. Hoe sterk moeten de stroompjes zijn en in welke frequentie bijvoorbeeld? We hebben wel gezien dat het mogelijk is om looppatronen op te wekken. Maar voor écht lopen is nog meer nodig, bijvoorbeeld stabiliteit van de romp. Ook dat willen we verder onderzoeken.”

Bron: ErasmusMC.nl