Noëlle Roorda: “Ik word speerwerper, punt”

Ze doet pas een jaar aan speerwerpen en nu al mag ze naar het wereldkampioenschap in Dubai van 7 tot en met 15 november. “Het is een heel bizar jaar geweest”, zegt Noëlle Roorda (19) over haar ontwikkeling

Noëlle mist sinds haar geboorte haar rechter onderarm, maar dat heeft haar nooit weerhouden om te sporten. Na jarenlang getennist te hebben, besloot Noëlle in 2016 aan de Paralympische Talentendag mee te doen. “Het was in eerste instantie helemaal niet de bedoeling dat ik daar atletiek zou gaan doen”, vertelt Noëlle.

Lange benen
“Van tevoren hadden we een formulier ingevuld en aan de hand daarvan werden we ingedeeld bij verschillende sporten. Ik zat bijvoorbeeld bij badminton en tafeltennis omdat ik al mijn leven lang tenniste. De vierde ronde was een vrije ronde en daarvoor wilde ik eigenlijk boogschieten kiezen, dat leek me supercool. Toen ik mijn flesje wilde vullen tikte atlete Marlene van Gansewinkel mij aan. Ze vertelde wie zij was en vroeg wat ik in de laatste ronde ging doen. Ze zei dat ik naar atletiek moest komen omdat ik lange benen heb en dun ben." 

Maandje alleen maar leuke dingen
Toen Noëlle begon met atletiek, startte ze met de looponderdelen en verspringen. “Maar ik miste het tennis in het begin heel erg. Ik had daar een basis en wist wat ik kon, bij atletiek had ik dat niet. Dus ik heb lang getwijfeld om te stoppen”, vertelt ze. “Na het EK 2018 zijn we toen een maandje alleen maar leuke dingen gaan doen: hoogspringen, discuswerpen en speerwerpen. Ik gooide in die maand voor het eerst van mijn leven een speer weg. Mijn coach zei: doe dat nog eens een keer! Dus ik heb twee of drie keer een speer geworpen en toen zei ik tegen mijn coach: ik weet niet wat jij vindt, maar ik word speerwerper, punt.” 

“Ik vind dingen weggooien heel leuk”, vertelt Noëlle enthousiast over haar keuze voor de speer. “En ik vind het heel gaaf om naar te kijken. Misschien is het leukste nog wel dat je nog even kan nagenieten van wat je hebt gedaan. Als je de speer weggooit, zie je hem nog in de lucht vliegen.”

"Ringzwaaien en een handstand maken kan prima als je een arm mist, maar net even op een andere manier”

Noëlle Roorda

Bizar jaar
De 19-jarige speerwerpster traint acht keer in de week en dat heeft geresulteerd in het werpen van de WK-limiet. “Dit was mijn eerste serieuze jaar als speerwerper en dat ik ineens die limiet gooide, was wel echt bizar. De limiet voor het WK is 33,5 meter, maar toen ik begon met speerwerpen was ik al blij als ik zes meter gooide, bij wijze van spreken. Het leek zo onbereikbaar, nu zit mijn persoonlijk record al op 38 meter. Het is echt een bizar jaar geweest!”   

Noëlle heeft als doel om dit jaar nog de grens van de veertige meter te slechten. “Of dat op het WK gaat lukken, weet ik niet, omdat ik twee weken ziek op bed heb gelegen. Maar die veertig meter is wel een mooi doel om dit jaar nog te bereiken. En ik zou natuurlijk graag de Paralympische Spelen halen.” Dat is ook iets wat ze graag wil meegeven aan andere sporters met een handicap. “Denk vooral in mogelijkheden, niet in onmogelijkheden. In principe is niks onmogelijk. Ringzwaaien en een handstand maken kan prima als je een arm mist, maar net even op een andere manier.”